Daha önce yurt dışında Couchsurfing ile ücretsiz bir şekilde nasıl kaldığımdan bahsetmiştim. Eğer okumadıysan emrecanduran.com/2020/02/11/couchsurfing-nedir/ Şimdi de tecrübelerimi içeren bir yazı paylaşıyorum.
JAKARTA: İlk ve sorunsuz Couchsurfing deneyimim Endonezya’nın başkenti Jakarta’da tek başına yaşayan ve bir şirkette muhasebecilik yapan Anton ile gerçekleşti. Ev şehir merkezine biraz uzaktı. Beni havaalanından geçte olsa alması konusunda anlaşmıştık. Yani o seni alabilirim ama işim dolayısıyla yarım saat gecikebilirim demişti. Tam tamına 3.5 saat havaalanında bekledim. Tabii ben insanlara ve şehrin akışına kendimi kaptırdığım için zamanın nasıl geçtiğini anlamadım. İnsanlar yabancılara karşı çok sıcakkanlı oldukları için konu konuyu açıyordu. Konuşmalar arkasından konuşmak gibi olmasın ama diye başlayan, kız kıza çay eşliğinde mutfakta yapılan dedikodular kadar keyif vericiydi. İnsanlarla birlikte vakit geçirdikçe geç kalma sorununun yerel insanların bir özelliği olduğunu anladım. Daha sonra eve geçmeden havaalanında akşam yemeği yedik ve hesabı ödemek istediğini söyleyerek üzgün olduğunu dile getirdi. Çok nazik bir davranıştı. Eve vardıktan sonra soğuk suyla duş aldım. İnsanların genellikle soğuk suyla duş aldığını da bu vesileyle öğrenmiş oldum. O kavurucu sıcakta başka bir şey de düşünülemezdi. İş yerinden izin aldığını ve bana eşlik etmek istediğini dile getirdikten sonra 3 gün birlikte başkenti gezdik.
BALİ: Pontianak’da projemi bitirdikten sonra Jogjakarta’da yaşayan arkadaşlarımın yanına geçtim ve bir süre orada kaldıktan sonra Bali adasına geçmek istedim. Tabii seyahatimden 5 ay önce her şeyi ayarlamıştım ev sahipleri de dahil. Ev sahibine 8 günlük bir istek göndermiştim ve o da hemen kabul etmişti. Ben Jogjakarta’da neredeyse her gece mesaj atıyordum, işte bir problem veya gelirken almamı istediğin bir şey var mı gibi. Son gece Dimas Efendi (20’li yaşlarda yalnız yaşayan ve çok referansı olan biri) durduk yere bahaneler üretmeye başladı. Tabii ben anladım yan çizdiğini:) Gerçek sebebini sordum ve problem olmayacağını söyledim. Sebebi tarihleri önceden belirli olmasına rağmen hala bir kişiye ev sahipliği yapıyor olması ve yorgun olmasıymış. Ben en başından tek başıma gezebileceğimi ve eşlik etmesine gerek olmadığı söylemiştim. Dolayısıyla yorgunluğu bahane etmesi de pek inandırıcı değildi. Ben problem olmadığını söyledikten sonra Endonezya’daki proje şehrim Pontianak’ta tanıştığım ve fırsat buldukça birlikte vakit geçirdiğim bir arkadaşıma mesaj attım. Daha önce Bali’ye ABD’li müşterileriyle geleceğini söylemişti fakat tarihler belirli değildi. Sağ olsun tarihleri bana göre ayarladı ve o gelene kadar arkadaşında kaldım. O geldikten sonra zaten krallar gibi yaşadım. Eğer böyle bir durumla karşılaşırsanız veya gelecek Dimas siz olursanız lütfen dürüstçe sebeplerinizi açıklayın.
SİNGAPUR: Whatssapp üzerinden iletişime geçtikten sonra gerekli tüm bilgileri almıştım. Eve de kolaylıkla vardım. Beni misafir eden ev sahibi çiftin biri inşaat mühendisi diğeri yanlış hatırlamıyorsam bilgisayar sistemleri üzerine çalışıyordu. Çalıştıkları için anahtarı sadece yerini bilenin bulabileceği bir yere koymuşlardı. Nasıl bulabileceğimi fotoğraflarla göstermişlerdi. Evde sadece ikisi kalıyor zannediyordum fakat durum sandığım gibi değildi. Evde kimlerin yaşadığını akşam herkes eve geldiğinde öğrenmiştim. Bir odada aileleri Hindistan’da yaşayan, ailelerine para göndermek için çalışan ve ülkelerine 3 senede bir gidebilen 4 mühendis kalıyordu. Diğer oda da ise Çinli bir çift yaşıyordu. Evde yaşayanların hiç sohbet etmediğini farkettim. Odalardan sadece mutfakta yemek yapmak için veya işe gitmek için çıkıyorlardı. (Bu arada duşlar odaların içerisinde yer alıyor.) Normalde ev sahiplerim Yufei ve Kalpha ile aynı odada kalacaktım. Fakat salonda bir kanepede uyuyup onları rahatsız etmemeyi daha uygun buldum. Yoğun olmalarına rağmen sorularımı titizlikle cevapladılar ve Malezya’yanın başkenti Kuala Lumpur’a kolaylıkla varmamı sağladılar. Onlardan çok şey kapabilirdim fakat Singapore’da sadece 2 gece kaldım ve yoğun bir iş tempoları vardı. (2 gece Singapore için yeterlidir.)
MALEZYA: Malezya’da misafiri olduğum ev sahibi 27 yaşında, maçkolik, Suudi Arabistan vatandaşı olan ve elektrik mühendisliği okuyan bir üniversite öğrencisiydi. 10 gün boyunca misafiri oldum ve hiçbir sorun yaşamadım. Kaldığım bina havuzlu, alışveriş merkezlerine ve üniversiteye yakındı. Ev sıcak su dahil tüm olanaklara sahipti. Cyberjaya’da kalıyordum ve gezilecek yerlere tek başıma gidiyordum. Bir gün akşam başkent KL’den eve döndüm ve Hashim’i hazırlanırken gördüm. Bana koşmaya gideceğini söyledi ve katılmamı istedi. Çok yorgunum desem de ısrar etti. Ben aklımdan ne olacak be en fazla ne kadar koşabiliriz ki derken koşmaya başladı. 20 dk aralıksız koştuktan sonra yorgunlukla birlikte midem bulanmaya başladı. Sonra çektim kenara bir güzel kustum. Eve yürüyerek döndüm. Hashim’in yarı maraton koşucusu olduğunu da bu vesileyle öğrenmiş oldum.
Tabii pandemi dolayısıyla bu uygulamayı kullanmak mümkün değil. Şu anda da hizmet veren bir uygulama değil. Sayfasına girdiğinizde aylık 5 Türk lirası kadar bağış yapmanızı rica eden bir mesajla karşılaşacaksınız. 16 yıldan fazladır devam eden bu uygulamanın kapanması beni üzecektir.
Olur da her şey normale dönerse, farklı insanlar, farklı hayatlar ve dil seviyenizi geliştirebileceğiniz harika bir ortamla yaşamaya değer tecrübeler sizi bekliyor.
Emrecan DURAN
BİZİMLE KAL!
Sorularınızı çekinmeden iletebilirsiniz.
Instagram: eemrecanduran
Mail: eemrecanduran@gmail.com
👍😊